قیر امولسیونی (قیر سبز): راهکاری نوین برای حفاظت از محیط زیست
در دنیای امروز، آلودگی‌های زیست‌محیطی به شکل گسترده‌ای در حال گسترش هستند و هر یک از شاخه‌های آن نیازمند بررسی و اقدام تخصصی است. یکی از راهکارهای مؤثر برای کمک به طبیعت، مدیریت کیفی مصالح مصرفی در پروژه‌های عمرانی است.
تعهد به محیط زیست در تولید صنعتی
شرکت ما از سالیان گذشته رویکردی مسئولانه نسبت به محیط زیست داشته است. در همین راستا، با توسعه فضای سبز در محیط کارخانه، استفاده از گاز طبیعی به جای سوخت‌های آلاینده، و بهره‌گیری از تانکرهای دوجداره و سیستم‌های استاندارد فاقد آلودگی، گام‌های مؤثری برای کاهش اثرات زیست‌محیطی برداشته‌ایم.
آلودگی ناشی از حلال‌های نفتی
حلال‌های نفتی، علاوه بر خاصیت آتش‌گیری، از اصلی‌ترین منابع آلودگی محیط زیست محسوب می‌شوند. ورود این مواد به چرخه طبیعی می‌تواند آسیب‌های جدی و جبران‌ناپذیری به اکوسیستم وارد کند. در گذشته، تخریب محیط زیست چندان جدی گرفته نمی‌شد، اما امروزه بحران‌های زیست‌محیطی توجه جهانی را به لزوم توسعه پایدار معطوف کرده‌اند.
قیر امولسیونی؛ جایگزینی سبز برای قیرهای محلول
در راستای سیاست‌های جهانی برای حفظ محیط زیست، استفاده از قیر امولسیونی (یا همان قیر سبز) به عنوان جایگزینی برای قیرهای محلول، مورد توجه ویژه قرار گرفته است. این نوع قیر به دو دسته کلی آنیونی و کاتیونی تقسیم می‌شود.
ساختار قیر امولسیونی و نقش امولسیفایر
با توجه به اینکه آب و قیر به طور طبیعی مخلوط نمی‌شوند، امولسیفایرها به عنوان مواد واسطه‌ای به کار می‌روند تا ذرات ریز قیر را در آب پراکنده کرده و به‌صورت باردار نگه دارند. این بار الکتریکی باعث جلوگیری از چسبیدن ذرات قیر به یکدیگر و در نتیجه جلوگیری از لخته‌شدن یا ته‌نشینی می‌شود. درصد قیر موجود در امولسیون بسته به نوع و کاربرد آن متفاوت است.
انواع قیر امولسیونی
قیر امولسیونی از نظر بار الکتریکی به دو نوع تقسیم می‌شود:
- کاتیونیک: دارای بار مثبت
- آنیونیک: دارای بار منفی
در حال حاضر، تقریباً تمام قیرهای امولسیونی مورد استفاده در ایران از نوع کاتیونیک هستند.
فرآیند شکست امولسیون
زمانی که قیر امولسیونی با مصالح سنگی تماس پیدا می‌کند، یون‌های مثبت یا منفی اطراف ذرات قیر با مصالح واکنش می‌دهند. این فرایند که به آن «شکست امولسیون» گفته می‌شود، منجر به چسبیدن ذرات قیر به مصالح و قطع ارتباط آن‌ها با آب می‌شود. زمان شکست بستگی به نوع و مقدار امولسیفایر دارد.
مزایای قیرهای امولسیونی
قیرهای امولسیونی مزایای متعددی دارند:
- عدم نیاز به گرمادهی هنگام استفاده
- عدم استفاده از حلال‌های نفتی
- غیر قابل اشتعال در مراحل تولید، حمل، نگهداری و مصرف
- کاهش آلودگی محیط زیست
- کاهش هزینه‌های اجرای روکش آسفالت
- چسبندگی بالاتر به مصالح در مقایسه با قیرهای محلول
نگهداری و آموزش
قیرهای امولسیونی در شرایط معمولی تا سه ماه پایدار هستند. برای نگهداری طولانی‌تر، باید به صورت دوره‌ای سیرکوله شوند و از یخ‌زدگی آن‌ها جلوگیری شود، زیرا در صورت یخ‌زدگی ساختار محصول از بین می‌رود. لازم است که کاربران و سرپرستان کارگاه آموزش‌های لازم را برای بهره‌برداری صحیح از این نوع قیر دریافت کنند. نگرش اجرایی باید از قیر محلول به سمت قیر امولسیونی تغییر یابد.
کاربردهای قیر امولسیونی
از قیر امولسیونی در موارد زیر استفاده می‌شود:
- اندودهای نفوذی و سطحی
- اجرای آسفالت سطحی و سرد
- میکروسرفیسینگ
- عایق‌کاری استخرها، کانال‌های آب، مخازن فلزی و بتنی
- پوشش دیوارهایی که در معرض بارش شدید قرار دارند
به دلیل سازگاری با محیط زیست، این نوع قیر با عنوان «قیر سبز» نیز شناخته می‌شود.
نقش آسیاب کلوئیدی در تولید قیر امولسیونی
آسیاب کلوئیدی از مهم‌ترین اجزای یک پلانت تولید قیر امولسیونی است. دقت در تنظیم و قابلیت تنظیم دهانه این آسیاب، تأثیر قابل توجهی بر کیفیت نهایی محصول دارد.