نگهداری از شبکه راه‌های کشور یکی از مهم‌ترین اولویت‌های وزارت راه و شهرسازی است؛ چراکه سالانه هزینه‌های سنگینی برای حفظ و بهبود این زیرساخت‌ها صرف می‌شود. یکی از روش‌های مؤثر برای کاهش این هزینه‌ها، استفاده از تکنیک‌های نوین نگهداری سطح روسازی است. در این میان، اجرای آسفالت‌های حفاظتی از جمله اندود فوگ سیل (Fog Seal) به‌عنوان راهکاری اقتصادی و سریع برای افزایش طول عمر رویه‌های آسفالتی مطرح است.

فوگ سیل چیست و چه کاربردی دارد؟

 فوگ سیل نوعی اندود قیری نازک است که با هدف حفظ و احیای سطح آسفالت به‌کار می‌رود. این لایه با پاشش قیر امولسیونی بر سطح آسفالت اجرا می‌شود و با نفوذ به ترک‌های سطحی و پر کردن فضاهای باز، از آسیب‌دیدگی بیشتر روسازی جلوگیری می‌کند. فوگ سیل به‌ویژه برای رویه‌هایی که هنوز از نظر سازه‌ای سالم‌اند ولی دچار فرسایش سطحی، شن‌زدگی و ترک‌های مویی شده‌اند، بسیار مفید است.

 فواید فوگ سیل

افزایش مقاومت سطح در برابر نفوذ آب: این اندود به‌عنوان یک عایق رطوبتی عمل کرده و از نفوذ آب باران به لایه‌های زیرین روسازی جلوگیری می‌کند.

کاهش روند فرسایش: با پوشش دادن دانه‌های سطحی و پر کردن ترک‌های ریز، از کچلی و خردشدگی سطح آسفالت جلوگیری می‌شود.

افزایش عمر مفید آسفالت: اجرای صحیح فوگ سیل می‌تواند طول عمر مفید رویه آسفالت را تا ۳ تا ۵ سال افزایش دهد.

هزینه پایین اجرا: نسبت به بازسازی کامل یا روکش مجدد، فوگ سیل روشی بسیار مقرون‌به‌صرفه محسوب می‌شود.

نکات مهم در اجرای فوگ سیل

 1. شرایط مناسب سطح: فوگ سیل زمانی مؤثر است که لایه‌های زیرین راه آسیب‌ندیده باشند و در صورت وجود نشست‌های جزئی، پیش از اجرا ترمیم شده باشند.

2. نوع قیر مورد استفاده: برای سطح‌هایی با ترک‌های ریز، استفاده از قیر امولسیونی دیرشکن CSS توصیه می‌شود، زیرا زمان کافی برای نفوذ به ترک‌ها را فراهم می‌کند. در مقابل، در سطح‌های سالم‌تر می‌توان از قیر زودشکن CRS استفاده کرد که سریع‌تر شکسته می‌شود و ترافیک زودتر برقرار می‌شود.

3. شرایط آب و هوایی: اجرای فوگ سیل در دمای بین ۱۰ تا ۳۵ درجه سانتی‌گراد انجام شود. اجرای آن در هوای بارانی یا باد شدید ممنوع است، زیرا کیفیت لایه اجراشده را به شدت کاهش می‌دهد.

4. ملاحظات ترافیکی:قبل از اجرای عملیات، بایستی هماهنگی لازم با پلیس راه صورت گیرد. نصب علائم هشداردهنده و استفاده از پرچمدار الزامی است. عبور وسایل نقلیه پیش از خشک شدن کامل لایه ممنوع است، زیرا منجر به جدا شدن قیر از سطح می‌شود.

5. تنظیم دقیق تجهیزات: نازل‌ها و بازوهای پاشش باید به‌درستی تنظیم شده باشند تا پوششی یکنواخت و کافی بر سطح ایجاد شود. دمای قیر امولسیونی نیز نباید از ۸۰ درجه سانتی‌گراد تجاوز کند.

 ذخیره‌سازی صحیح قیرهای امولسیونی

• دمای نگهداری: قیرهای امولسیونی باید در دمای بین ۱۰ تا ۵۵ درجه سانتی‌گراد نگهداری شوند.

• روش گرمایش: برای گرم‌کردن این قیرها نباید از شعله مستقیم استفاده کرد؛ بلکه باید از سیستم روغن داغ استفاده شود که دمای آن از ۸۵ درجه سانتی‌گراد فراتر نرود. افزایش بیش از حد دما موجب بخار شدن آب موجود در امولسیون، افزایش کندروانی، و تشکیل لایه‌ای از قیر خالص می‌شود که باعث کاهش عملکرد و دشواری در تخلیه خواهد شد.